Szerokość biologiczna jest określana jako łączny wierzchołkowo-koronowy wymiar przyczepu nabłonkowego oraz nadwyrostkowego przyczepu łącznotkankowego. Jest to pionowy wymiar tkanek miękkich przylegających do powierzchni zęba lub implantu, który tworzy fizjologiczną barierę ochronną przed wpływem środowiska jamy ustnej. Zachowanie właściwego wertykalnego, jak i horyzontalnego wymiaru tkanek miękkich odgrywa kluczową rolę w długoterminowej stabilności tkanek okołowszczepowych oraz w powodzeniu leczenia protetycznego opartego na implantach. Celem artykułu jest omówienie struktury i funkcji szerokości biologicznej wokół implantów z uwzględnieniem jej roli w ochronie brzegu kostnego, utrzymania integralności tkanek miękkich oraz przedstawienie czynników wpływających na jej powstanie i utrzymanie, takich jak głębokość osadzenia implantu, projektowanie uzupełnień protetycznych i morfologia tkanek miękkich. Przeprowadzono analizę artykułów wyszukanych w bazach medycznych (PubMed, Scopus, Medline, Scopus oraz Web of Science) według haseł: szerokość biologiczna, implanty stomatologiczne, tkanki miękkie wokół implantów, śruby gojące, komponenty poddziąsłowe, polerowanie łączników, periimplantitis, projektowanie łączników protetycznych.