Najczęściej występującym nowotworem dna jamy ustnej jest rak płaskonabłonkowy, co stanowi 25% przypadków zachorowań w obrębie jamy ustnej. Patomechanizm powstawania nowotworu jest złożony, ale bardzo duży wpływ mają używki, zakażenie wirusem HPV, urazy, brak higieny jamy ustnej oraz stany przedrakowe: leukoplakia, erytrozplazja czy liszaj płaski. Częściej chorują mężczyźni między 50 a 70 rokiem życia. Najczęstszym objawem zgłaszanym przez chorych jest pojawienie się niebolącego wygórowania lub niegojącego się owrzodzenia, problemy z oddychaniem i połykaniem. Zabiegi chirurgicznie przeprowadzane w obrębie jamy ustnej z powodu zmian nowotworowych, często pozostawiają defekty funkcjonalne i estetyczne. Opis przypadku dotyczy pacjenta po interdyscyplinarnym usunięciu części języka i dna jamy ustnej oraz odtworzeniu funkcji żucia i mówienia. Ze względu na brak odpowiednich warunków kostnych oraz osłabienie pacjenta nie wykonano protez wspartych na wszczepach; sporządzono protezy całkowite szczęki i żuchwy. Po odbudowie protetycznej, pacjent został poinstruowany, aby wykonywać ćwiczenia wzmacniające układ mięśniowy narządu żucia oraz odbywać okresowe wizyty kontrolne.