Jednym z najważniejszych etapów leczenia protetycznego, implantoprotetycznego czy ortodontycznego jest dokładne powielenie warunków występujących w jamie ustnej pacjenta. We współczesnej stomatologii procedurę tę można zrealizować za pomocą tradycyjnych metod wyciskowych lub stosując skaner wewnątrzustny. Celem pracy jest omówienie zalet oraz wad cyfrowych wycisków uzyskiwanych za pomocą skanerów wewnątrzustnych w porównaniu do wycisków otrzymanych metodami konwencjonalnymi. Dokonano przeglądu piśmiennictwa wykorzystując bazy danych Scopus oraz PubMed, używając kluczowych słów: intraoral scanner, digital impression, conventional impression, CAD/CAM. Skanowanie wewnątrzustne posiada wiele zalet w porównaniu do tradycyjnych metod wyciskowych, takich jak: oszczędność czasu, dokładność, eliminacja konieczności dezynfekcji, lepsza komunikacja z technikiem dentystycznym oraz pacjentem. Skanowanie nie jest jednak pozbawione wad. Należą do nich: niedokładności w skanowaniu podłoża protetycznego do wykonania prac składających się z więcej niż 4-5 elementów bądź uzupełnień pełnołukowych, trudności w odwzorowaniu miejsc znajdujących się poddziąsłowo czy kanałów korzeniowych, czasochłonny i kosztowny proces wdrożenia technik cyfrowych do codziennej praktyki stomatologicznej.