PL EN
PRACA POGLĄDOWA
Diagnostyka raka płaskonabłonkowego jamy ustnej w praktyce klinicznej
 
Więcej
Ukryj
1
Department of Oral Surgery, Medical University of Gdańsk, Gdańsk, Poland, Polska
 
2
Student Scientific Circle of Oral Surgery, Medical University of Gdańsk
 
3
Individual Medical Practice Łukasz Adamski, Gdańsk
 
 
Data nadesłania: 28-01-2025
 
 
Data ostatniej rewizji: 19-02-2025
 
 
Data akceptacji: 08-06-2025
 
 
Data publikacji: 15-06-2025
 
 
Autor do korespondencji
Paulina Adamska   

Department of Oral Surgery, Medical University of Gdańsk, Gdańsk, Poland, Polska
 
 
Prosthodontics 2025;75(2):150-158
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Nowotwory jamy ustnej i gardła są szóstymi najczęściej występującymi nowotworami złośliwymi na świecie. Wyróżnia się wiele rodzajów zmian złośliwych w zależności od tkanki, z której się wywodzą, jednak najczęściej spotykanym typem jest rak płaskonabłonkowy jamy ustnej (ang. oral squamous cell carcinoma, OSCC). Pierwsze symptomy są niespecyficzne, ponieważ zmiany są niebolesne. Ponad połowa przypadków raka jamy ustnej jest diagnozowana w zaawansowanym stadium (stadium III i IV), gdy pojawiają się wyraźne objawy, takie jak ból, krwawienie, guz w jamie ustnej lub na szyi. W tym momencie rokowanie pacjenta drastycznie się pogarsza. Jest to problem o skali globalnej, dlatego wprowadzane są nowe metody diagnostyczne. Standardem pozostają biopsja i badanie histopatologiczne, które zapewniają najwyższą precyzję. Kluczową rolę w wyborze odpowiedniej metody odgrywają doświadczenie oraz odpowiednie przeszkolenie specjalistów w zakresie wczesnego wykrywania zmian nowotworowych.
eISSN:2391-601X
ISSN:0033-1783
Journals System - logo
Scroll to top