Ubytki tkanek będące następstwem leczenia onkologicznego nowotworów środkowego piętra twarzy prowadzą niejednokrotnie do wytworzenia połączenia pomiędzy jamą ustną i drogami oddechowymi. Problemy z żuciem i połykaniem pokarmów oraz zaburzenia mowy i oddychania są najbardziej dotkliwymi następstwami operacji odbijającymi się negatywnie na jakości życia pacjentów. Wykorzystanie protez zaopatrzonych w obturator może być w wielu przypadkach skuteczną metodą rehabilitacji. Jednakże obecność obturatora powoduje, że protezy pooperacyjne swoim zasięgiem wykraczają poza granice jamy ustnej. Ingerując w światło nosa i zatok szczękowych wpływają na funkcje tych narządów oraz całego układu oddechowego, co należy brać pod uwagę podczas planowania i realizacji leczenia protetycznego.