W następstwie leczenia metodami chirurgicznymi nowotworów środkowego piętra twarzy, powstaje szereg zaburzeń anatomicznych i czynnościowych pola protetycznego. W rehabilitacji protetycznej tej grupy pacjentów, osiągnięcie satysfakcjonującej retencji i stabilizacji pooperacyjnych uzupełnień protetycznych, szczególnie protez całkowitych zaopatrzonych w obturatory, jest wyznacznikiem sukcesu terapeutycznego. W wielu przypadkach metodą z wyboru może stać się leczenie implantoprotetyczne, umożliwiające wsparcie uzupełnień protetycznych o wszczepy śródkostne. Jednak, powszechnie dziś stosowane leczenie implantologiczne, napotyka u pacjentów pooperacyjnych na szereg ograniczeń. Poza zmianami topografii pola protetycznego, negatywny wpływ na tkanki jamy ustnej ma także leczenie uzupełniające (radio- i/lub chemioterapia). Szeroko stosowane, szczególnie u pacjentów bezzębnych, protezy overdenture wsparte na wszczepach śródkostnych, mogą być z powodzeniem stosowane u pacjentów pooperacyjnych. Zwłaszcza bardzo przydatne są w tego typu uzupełnieniach protetycznych, standardowe elementy retencyjne typu Locator®, montowane na wszczepach śródkostnych. Niestety te standardowe elementy retencyjne mają zastosowanie tylko w stosunku do wszczepów śródkostnych o standardowej średnicy. Pacjenci o zbyt wąskim łożu kostnym byli w związku z tym eliminowani z tego typu terapii protetycznej. W pracy opisano rehabilitację implantoprotetyczną pacjenta po resekcji bezzębnej szczęki i radioterapii z zastosowaniem systemu implantologicznego dedykowanego dla protez typu overdenture w przypadku zachowania niewielkiej ilości tkanki kostnej. Pozwoliło to na osiągnięcie satysfakcjonujących rezultatów terapeutycznych.