Subiektywne objawy niekomfortowego zgryzu, które nie mają odzwierciedlenia w klinicznym badaniu określane są, jako dysestezja okluzyjna lub zgryz fantomowy. Niejasna etiologia oraz patofizjologia tego zjawiska sprawia ogromne problemy diagnostyczne i lecznicze. Drastyczne objawy niekomfortowego zgryzu prowokują wiele korekt zwarcia, które nie przynoszą poprawy, a są przyczyną nasilenia objawów. Z tego powodu, wykonano analizę piśmiennictwa, dotyczącego dysestezji okluzyjnej w ciągu 20-stu ostatnich lat. Spośród 43 artykułów z medycznych baz PubMed i Scopus w latach 1997 a 2017 włączono 5 prac na podstawie przyjętych kryteriów włączenia i wykluczenia. Na podstawie dostępnych badań, wskazane jest aby w przypadkach stwierdzonych objawów dysestezji okluzyjnej zaniechać jakichkolwiek inwazyjnych procedur stomatologicznych, obejmujących korektę i rekonstrukcję zwarcia. Zaleca się wdrożenie edukacji pacjenta, leczenia farmakologicznego lub zastosowanie relaksacyjnych szyn zgryzowych. Badania wskazują bowiem na zależność wystąpienia objawów dysestezji okluzyjnej od stanu ogólnego pacjenta: schorzeń somatycznych i psycho-emocjonalnych. Ingerencja w warunki zwarciowe może stać się przyczyną dodatkowego urazu i być powodem jatrogennych powikłań.