Wprowadzenie:
Trudności w zakresie wykonywania badania mięśni żucia i stawów skroniowo-żuchwowych przez studentów kierunku lekarsko-dentystycznego były inspiracją do przedstawienia i nauki badania wg standaryzowanego kwestionariusza BKD/ZCURNŻ.

Cel pracy:
Ocena skuteczności dydaktycznej w nauce badania klinicznego układu ruchowego narządu żucia, zgodnie z kwestionariuszem BKD/ ZCURNŻ, wśród studentów piątego roku studiów kierunku lekarsko-dentystycznego.

Materiał i metody:
Pięćdziesięciu pięciu studentów kierunku lekarsko-dentystycznego wzięło udział w badaniu. Protokół badania zawierał teoretyczne informacje na temat procedur klinicznych badania według BKD/ZCURNŻ osi I, które były przedstawione podczas wykładu. Podczas seminarium grupom od czterech do sześciu studentów przedstawiono praktyczną procedurę manualną badania. Grupy te zostały zbadane wg BKD/ZCURNŻ przez doświadczonego lekarza i studenta. Wyniki badań były porównywane kolejno przez lekarza i studenta, ze statystykami obliczonymi za pomocą programu R.

Wyniki:
Do analizy włączono 47 studentów, w tym 34 kobiety i 13 mężczyzn. Wyniki badania w zmiennych jakościowych były zbliżone (od 85% do 100% powtarzalności), z wyjątkiem identyfikacji bólu podczas maksymalnego otwarcia ust oraz identyfikacji przesunięcia linii pośrodkowej, które wykazywały zgodność odpowiednio 78% i 74%. Największą zgodność (bardzo dobrą) uzyskano przy pomiarach maksymalnego otwarcia ust i odległości międzysiecznej (ICC = 0,937), natomiast najsłabszą zgodność zaobserwowano w pomiarach dźwięków wytwarzanych podczas ruchów żuchwy (ICC < 0,4).

Wnioski:
Nauka badania klinicznego układu ruchu narządu żucia, studentów V roku studiów kierunku lekarsko-dentystycznego z wykorzystaniem kwestionariusza osi I BKD/ZCURNŻ opisaną metodą, okazała się skuteczna.