Wprowadzenie:
Procedura cementowania w bardzo dużym stopniu warunkuje długoczasowy sukces w użytkowaniu stałych uzupełnień protetycznych. Materiały kompozytowe stosowane do odbudowy bezpośredniej nie mogą być używane podczas cementowania, ale poprzez podgrzanie zyskują nowe właściwości, dzięki czemu z powodzeniem wykorzystywane są w osadzaniu uzupełnień protetycznych. Podgrzany materiał kompozytowy może być wykorzystywany podczas cementowania licówek oraz uzupełnień pośrednich typu: inlay, onlay, overlay.

Cel pracy:
Celem pracy była ocena porównawcza wybranych właściwości mechanicznych – odporności na ściskanie i modułu elastyczności podgrzanego materiału kompozytowego Enamel Plus Hri (Micerium, Włochy) i dualnego cementu kompozytowego Rely X U200 (3M, Niemcy).

Materiał i metody:
Przygotowano próbki z każdego rodzaju materiału w kształcie walca o wymiarach 5x3mm przy użyciu silikonowych form. Temperaturę materiału złożonego (50°C) uzyskano za pomocą urządzenia podgrzewającego Ena-Heat (Micerium, Włochy). Badanie przeprowadzono przy pomocy pulsyksometru hydraulicznego Instron 8501, będącego uniwersalną maszyną wytrzymałościową, wykorzystując test odporności na ściskanie oraz obliczono moduł elastyczności.

Wyniki:
Analiza badań wykazała, że średnia wytrzymałość na ściskanie dla cementu kompozytowego wynosi 327MPa, natomiast dla podgrzanego materiału kompozytowego 530MPa. W badaniu wykazano, że podgrzany materiał kompozytowy ma wyższy moduł elastyczności (7,9±1,48), a więc jest bardziej sztywny w porównaniu do cementu kompozytowego samoadhezyjnego (5,9±0,35).

Wnioski:
Podgrzany materiał kompozytowy ma lepsze właściwości mechaniczne w porównaniu do cementu kompozytowego samoadhezyjnego. Fakt ten daje nadzieję na uzyskiwanie coraz to lepszych efektów klinicznych w procesie cementowania pośrednich uzupełnień protetycznych typu inlay, onlay, overlay oraz licówek.