PL EN
PRACA ORYGINALNA
Ocena kliniczna skuteczności terapeutycznej wybranych preparatów chemicznych w leczeniu nadwrażliwości zębiny u pacjentów użytkujących stałe uzupełnienia protetyczne
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Protetyki Stomatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 
2
Prywatna Praktyka Stomatologiczna w Warszawie
 
 
Data akceptacji: 19-09-2019
 
 
Data publikacji: 04-12-2019
 
 
Autor do korespondencji
Bożena Jedynak
Katedra Protetyki Stomatologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 
 
Prosthodontics 2019;69(4):353-373
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp:
Do rozwoju nadwrażliwości zębiny mogą prowadzić niektóre procedury i zabiegi stomatologiczne. U pacjentów leczonych protetycznie może być następstwem mechanicznego uszkodzenia twardych tkanek zęba w wyniku szlifowania zębów pod stałe uzupełnienia protetyczne. Do znoszenia wrażliwości zębiny najczęściej stosuje się metody chemiczne. Znajomość skuteczności terapeutycznej dostępnych preparatów chemicznych pozwoli lekarzowi na wybór najbardziej optymalnego środka desensytyzującego.

Cel pracy:
Celem pracy była ocena kliniczna skuteczności leczniczej wybranych preparatów chemicznych: lakieru Duraphat i Seal&Protect, pasty Tooth Mousse i preparatu złożonego Green Or w znoszeniu nadwrażliwości zębiny u pacjentów użytkujących stałe uzupełnienia protetyczne.

Materiał i metody:
Liczebność badanej grupy wynosiła 25 osób z nadwrażliwością zębiny (100 zębów). Pacjent zakwalifikowany do badania posiadał 4 zęby ze wzmożoną wrażliwością zębiny, na które aplikowano jednorazowo preparaty chemiczne (każdy wrażliwy ząb był leczony innym środkiem chemicznych u tego samego pacjenta). Skuteczność leczniczą preparatów oceniano porównując stopień natężenia bólu na bodźce mechaniczne i termiczne na czterech wizytach: bezpośrednio po aplikacji preparatów i w badaniu kontrolnym (przeprowadzonym po 3 i 7 dniach oraz po 6 tygodniach).

Wyniki:
Pasta Tooth Mousse szybko przynosiła ulgę natychmiast po aplikacji (100% redukcji bólu u pacjentów z niską wrażliwością i 85-90% z silną wrażliwością zębiny) oraz wykazywała długotrwałe działanie (po 6 tygodniach efekt leczniczy spadł o 1,5-10% procent w porównaniu z wynikami osiągniętymi bezpośrednio po aplikacji pasty). Nieznacznie słabszą (nieistotną statystycznie) skuteczność terapeutyczną wykazywał preparat Green Or. Natychmiastową ulgę po zastosowaniu u osób z niską wrażliwością zębiny przynosił w 92,5%-98,5% wrażliwych zębów. W grupie o silnej wrażliwości wyniki kształtowały się na poziomie 80-88% skuteczności. W badaniu kontrolnym po 6 tygodniach skuteczność kliniczna obniżyła się o 7,5-10%. Lakiery fluorowe (Duraphat i Seal&Protect) natychmiastową ulgę bezpośrednio po aplikacji przynosiły w 68-75% wrażliwych zębów u osób z niską wrażliwością zębiny. W grupie zębów o silnej wrażliwości efekt leczniczy kształtował się na poziomie 25-36,4% zębów niewrażliwych na badane bodźce. Efekt leczniczy po 6 tygodniach utrzymywał się na poziomie 66,6-70% dla zębów o niskiej wrażliwości i 45,5-56,6% dla zębów z silną wrażliwością zębiny.

Wnioski:
Najwyższą skutecznością leczniczą w znoszeniu wrażliwości zębiny u pacjentów użytkujących stałe uzupełnienia protetyczne charakteryzowała się pasta Tooth Mousse, nieznacznie słabszą (nieistotną statystycznie) skuteczność terapeutyczną wykazywał preparat Green Or. Najsłabsze działanie na wszystkich etapach badania odnotowano dla lakierów fluorowych. Działały wolniej i słabiej od preparatów złożonych (wyniki były istotne statystycznie) oraz ich efekt terapeutyczny wyraźnie słabł w czasie.

eISSN:2391-601X
ISSN:0033-1783
Journals System - logo
Scroll to top